BuG 397 – Bericht uit het Gewisse – 13 september 2018
   
BuG 397 on-line                                         Printversie (10p)

Voor DVL, S&V, Theo Franken, Bart De Wever en Co.
Na de Nieuwkomers per nationaliteit nu de Nieuwkomers
in alle gemeenten in Vlaanderen na 1968: "Wat zoudt ge
zonder nieuwkomers zijn, migratie, geboorten bij vreemde-
lingen en verhuis naar steden en gemeenten inbegrepen?"
Niet het verstand of intellect of het gebrek eraan maar de
 identitaire, nationalistische ideologie maakt dom of idioot.

Zonder Nieuwkomers na 1968 maar 292.516 Antwerpenaren

ipv 523.528 in 2018, dat is 44,1% inwoners minder dan nu,
in het Brussels gewest zouden er 586.729 inwoners zijn of
minder dan de helft van de huidige 1.198.726. Maar ook
63.945 Mechelaars ipv 86.304, 187.825 Gentenaars ipv
260.341 en maar 68.879 Leuvenaars  ipv de 101.396 op dit
moment, 138.128 Luikenaars ipv 197.355 nu of 30% minder.

En dit enkel rekening houdend met de Nieuwkomers na
1968, dus vanaf 50 jaar geleden toen de grote bevolkings-
daling in Antwerpen en andere grote steden is begonnen.

Partijen die een spiegel zijn van de nieuwkomers
op hun lijsten dragen nu al de toekomst in zich.

Tabel Nieuwkomers per gemeente 1968-2018
  
Antwerpen met en zonder Nieuwkomers na 1968

   

1. Wat is de moraal van het migratie- en nieuwkomersverhaal?

Zonder forse immigratie waren de grote in steden in België, het Brusselse gewest en Antwerpen voorop in volledig verval geraakt. Het heeft trouwens drie decennia geduurd na 1970 om de ontvolking van de grote steden te stoppen en aan te pikken in 2000 met een bevolkingsgroei die de grote steden nieuw leven heeft gegeven. Migratie is de levensbron voor België en heeft alle grotere steden van de ondergang gered. Dat zijn de facts, en dit migratieverhaal, moet best ook door de progressieven, de 'linksen' en niet in het minst de migranten zelf juist gelezen worden.

De overeenkomsten van België met Marokko en Turkije in 1964 zijn hierin van beslissende betekenis geweest. Het is juist door de politiek gewilde en voorziene volgmigratie, gezinshereniging was ingeschreven in de overeenkomsten, dat het doel van de herbevolking van de steden zou bereikt worden. De contracten werden trouwens afgesloten voor industrietakken die ten dode opgeschreven waren.

En in 1974 zagen de politici dat het goed was en dat het doel, de herbevolking  van de steden, zou bereikt worden en voerden zij de migratiestop in, zonder evenwel te raken aan de volgmigratie die de levensader voor het overleven van de Belgische steden zou worden. Deze is ook effectief geweest, en in feite nog altijd gezien de kleinere steden en landelijke gemeenten meer en meer door veroudering en het vrijkomen van huizen voor een herbevolking staan de komende decennia.

2. De Nieuwkomers in elke gemeente van 1968 tot 2018

Dit bericht sluit aan bij het vorige waarin per nationaliteit de Nieuwkomers voor elke nationaliteit na 1999 werd weergegeven in grafiek en in tabel. Nu gaat het om het totaal aantal Nieuwkomers per gemeente, alle nationaliteiten samengenomen. Wel worden de drie grote demografische dynamieken telkens apart berekend en in beeld gebracht, alsmede het totaal nieuwkomers:

Het migratiesaldo, dwz de immigratie min de emigratie (van en naar het buitenland)
Het natuurlijk saldo, dwz het aantal geboorten min het aantal overlijdens bij vreemdelingen
Het verhuissaldo, dwz het aantal verhuizers naar en uit de stad of gemeente van vreemdelingen.

Al deze bewegingen worden door de burgerlijke stand bijgehouden en het is op basis van deze gegevens dat wij het overzicht van de Nieuwkomers opmaken. Deze gegevens zijn in detail gekend vanaf 1989, voor de periode 1968-1988 wordt voortgegaan op een het gemiddelde van de periode 1989-1993.

3. 6 grafieken en een tabelletje, in een nieuwe opmaak - Antwerpen als voorbeeld

Opnieuw een set van 6 grafieken en een samenvattend tabelletje die met twee muisklikken voor elk van de 589 gemeenten kunnen aangemaakt worden in de tabel Nieuwkomers per gemeente 1968-2018

De gemeenten zijn alfabetisch geordend, met de gewesten, provincies en arrondissementen onderaan. Er kan in opgaande en neergaande zin op elk element gesorteerd worden en langs de kolom Provincie en Gewest, linksboven de tabel, een selectie gemaakt worden van een provincie en gewest.

Maar voor de set van tabellen dient men eenvoudig de gemeente op te zoeken, de rij aan te klikken en te kopiëren en te plakken op de 1ste rij van het blad Grafiek. Voor wie dat allemaal te ingewikkeld lijkt is een eenvoudige vraag aan info@npdata.be genoeg om voor een gemeente de set grafieken aan te vragen.
 

Voor een beter beeld, hieronder de evolutie 1968-2018
 

't Stad: Zonder Nieuwkomers, en dan nog maar gerekend vanaf 1968, was Antwerpen een stad van minder dan 300.000 inwoners. Zou het dan niet leefbaarder, gezelliger cultureel homogener kortom 'beter' geweest zijn dan nu. Neen dus, Antwerpen zou een ruïne zijn, zonder investeringen, zonder groots uitgebouwde haven, zonder diensten en een economie een moderne stad eigen, met de armen opnieuw in de straten, de gehandicapten niet verzorgd, kortom Antwerpen zou een stad uit de middeleeuwen geworden zijn. Liever dood dan rood, liever arm en behoeftig dan die 'vreemden' in huis te halen, dat was het toekomstperspectief van het Vlaams Blok in 1991, toen zij de vermeende afgang van Antwerpen als metropool meemaakten en hun xenofoob en racistisch 70-puntenprogramma vooruit zetten. Niet door inkomende migratie want dat was juist de oplossing voor de problemen waarvoor de leeglopende en verouderende stad zich geplaatst zag. In plaats van de migratie als nieuw perspectief voor de stad te aanvaarden en te integreren werden de migranten met haat in de ogen bekeken en vijandig bejegend. In plaats van de stad voor verdere leegstand te behoeden en de migratie te koesteren als een noodwendige dynamiek voor de toekomst van 't Stad werden op racistische basis en inhakend op de exclusies die ook in WO2 Antwerpen en vooral de joden parten gespeeld had, de nieuwe inwoners als een 'volksvreemd' element beschouwd. Dat zonder migratie Antwerpen bijna de helft van huidige bevolking zou ontberen, dat is het verhaal dat dient vertelt, dat is z'n geschiedenis kennen, dat is het belang van de demografie en de wetenschap valoriseren, dat is de politieke boodschap die de toekomstige generaties maar al te goed zullen beseffen en er dankbaar voor zijn. De migratie, migranten en nieuwkomers moeten zelf ook meer uiting geven aan hun 'levensbelang' voor Antwerpen in dit historisch perspectief. En Antwerpen is op dat vlak niet alleen een voorbeeld in deze grafiek maar ook voor de evolutie die grote steden in België hebben meegemaakt en waarvoor de kleinere steden en landelijke gemeenten de komende decennia staan..

4. Een grafisch beeld van migratiesaldo, natuurlijk saldo en verhuissaldo

Op basis van de bevolkingsstatistiek kan men tot op de eenheid nagaan hoeveel Nieuwkomers er in een gemeente bijgekomen zijn, met aftrek van wie er is weggegaan. Sinds Napoleon noteert de burgerlijke stand netjes de inkomers en weggaanders van en naar het buitenland, de verhuizers naar en vanuit de gemeente en de geboorten evenals de overlijdens. Door het onderscheid tussen vreemdelingen en Belgen te maken kan exact het aantal Nieuwkomers in een gemeente geteld, met aftrek van de weggaanders en dit voor de drie centrale dynamieken: migraties, natuurlijke gang van geboorten en overlijdens en de verhuizers.

Dit grafisch nauwgezet in beeld brengen is geen sinecure. Bepaalde dynamieken kunnen negatief zijn, bv meer overlijdens dan geboorten, meer verhuizers uit dan naar de gemeente. In een 'lijngrafiek' is dit simpel, die evoluties gaan dan boven of onder de 0-lijn. Wanneer met volumes gewerkt wordt zetten deze volumes zich op elkaar en worden ze niet samengeteld. In een grafische toepassing waarbij deze wel samengeteld worden komt er geen beeld onder de nullijn, ook niet wanneer verhuissaldo negatief is. Dat hebben we opgelost door de totaalevolutie toch altijd als rechtopstaand vlak achteraan te zetten. Het verschil met de detailevoluties wordt dan in het blauwe vlak zichtbaar als het groter is dan elk ander vlak (zie verder).

Maar hierbij dus de vier grafieken met telkens een korte bespreking. Voor deze grafieken beperken we ons tot de evolutie gedurende 30 jaar, 1989-2018, met telkens de lijn of vlak voor migratiesaldo (groen), natuurlijk saldo (geel),  verhuis (rood) en het totaal (in lichtblauw).

In Antwerpen is het verhuissaldo bij vreemdelingen tot 2005 licht negatief met een versterking in 2013, toen ook het migratiesaldo een duik naar omlaag nam om na 2014 weer te stijgen. Het natuurlijk saldo is altijd positief geweest met een stijging vanaf 2003 en stabilisatie vanaf 2011. Het migratiesaldo kende een piek in 2010 en 2011, allicht ook door de regularisatie van 2009. Wat betekent dit in aantallen als al deze saldo's jaar na jaar worden samengeteld?
   

De Nieuwkomers in Antwerpen komen vooral door migratie vanuit het buitenland en in mindere mate door het natuurlijk saldo. Het verhuissaldo bij de vreemdelingen is negatief, dwz er verlaten er meer 't Stad dan er naar verhuizen.

Een visueler beeld komt tot stand als deze evoluties in een rechtopstaand vlak worden weergegeven en deze vlakken achter mekaar worden geplaatst. Het achterste vlak is het totaal van alle dynamieken samen.

Doordat de vlakken op elkaar gelegd worden kan, in sommige gemeenten, het totaalbeeld achter bv de migratiedynamiek verdwijnen, maar langs de lijngrafiek krijgt men er toch een volledig beeld van.

Wie voor elke grafiek de cijfers wil moet in de basistabel duiken waarin alle cijfers voor elk onderdeel en grafiek terug te vinden zijn.

5. Het Brusselse gewest, dankzij nieuwkomers niet gehalveerd

In Brussel zou zonder de Nieuwkomers na 1968 niet eens de helft van de bevolking wonen van wie er nu gevestigd is.
 

 



 

De uitstroom van Vreemdelingen langs verhuis uit Brussel is zo groot
 dat ze bijna gelijk is of soms groter is dan het natuurlijk saldo, met als ge-
volg dat het migratiesaldo na 2010 de totale evolutie van Nieuwkomers
overstijgt, dwz dat het blauwe vlak achter dit van de migratie verdwijnt.

Voor de periode 1989-2018 komt voor Brussel een totaalbeeld tot stand van een afnemend migratiesaldo en een aanhoudende verhuis uit Brussel, het natuurlijk saldo was licht stijgend tot 2015 en is daarna gestabiliseerd. Ondanks de uitstroom van vreemdelingen uit Brussel naar andere gemeenten, heeft het Nieuwkomerssaldo haar aandeel in de Bursselse bevolking na 1968 doen stijgen met 611.997 eenheden zodat er nu 1.198.726 Brusselaars zijn.

Zonder de Nieuwkomers, enkel nog maar geteld na 1968, zou Brussel een stad zijn met beperkte werkgelegenheid, van Europese instellingen zou geen sprake zijn, met oude en vervallen huizen en in diepe armoede. Na de wereldtentoonstelling in 1958 is Brussel getransformeerd van 7% inwoners met migratieachtergrond tot meer dan 80%. Wij bekijken hier enkel de evolutie van de Nieuwkomers na 1968, met het detail vanaf 1989, zonder rekening te houden met de Belgwordingen na WO2 en het nageslacht dat ook een migratieachtergrond heeft. Hier wordt de focus dus gericht op de dynamiek waarbij langs migratie, geboorte en verhuis het binnenkomen en buitengaan van vreemdelingen het vreemdelingensaldo is geëvolueerd. Deze oefening kan men dus doen voor elke gemeente in België.

6. Voor elke gemeente een specifieke evolutie en specifiek beeld

In de tabel Nieuwkomers per gemeente 1968-2018 kan voor elke gemeente deze set van grafieken gegenereerd samen met het samenvattend tabelletje. Wie dat niet ziet zitten om zelf te doen en het toch graag wil weten, kan een mail sturen naar info@data.be. Het setje van grafieken wordt dan langs een link toegestuurd, en ook op deze site gepubliceerd.

7. Ook voor de 19 Brusselse gemeenten, een interessante exploratie

Wetenschap is interessant wanneer de wetenschapper zelf (nog) verrast wordt door de resultaten. En elke gemeente in Brussel heeft z'n eigen kenmerken. Neem nu Sint-Joost-ten-Node, samen met Sint-Gillis een belangrijke doorgangsgemeente in Brussel.
   

Als enkel zou gekeken worden naar de immigratie als instroomkanaal van vreemdelingen zou men een verkeerd beeld krijgen. De uitstroom van vreemdelingen in Sint-Joost naar andere gemeenten is opmerkelijk groot en wordt voor minder dan de helft gecompenseerd door het natuurlijk saldo. Het migratiesaldo kent de laatste jaren een gevoelige daling, terwijl de uitstroom langs verhuis op een laag niveau blijft. Gevolg is een stabilisering in het aantal Nieuwkomers in Sint-Joost-ten-Node vanaf 2010. Sint-Joost zou, zonder de Nieuwkomers evenwel een dode stad zijn, zoals de oude Romeinse stad Volubilis in Marokko toen het Romeinse rijk ineenstortte.

Wie verder de Brusselse gemeenten wil exploreren kan dat dus gewoon doen.

Jan Hertogen, socioloog