BuG 147 – Bericht uit het Gewisse – 18 juli 2011  Printversie (6 blz)
 
Les nouveaux belges 2008/2009 sont arrivés, en het zijn goede jaren.
Alle Belgwordingen sinds 1990 voor 194 nationaliteiten in beeld.
De 23 wegen van Belgwording sinds 1985 in tabel en grafiek.

In 2010 werd de 1 miljoenste nieuwe Belg welkom geheten na WO 2.
1.017.515 Belgwordingen tussen 1948 en 01/01/2011: ongewenst?
Snel-Belgwet vanaf 2000 langzaam-wet en vanaf 2009 schildpad-wet.
Verstrenging Belgwording: inhumaan beleid van inhumane politici?
Parlement negeert, méér nog dan de regering, de administraties.
 
Downloadbare tabellen:
Belgwording per nationaliteit en continent 1990-2009
De 23 wegen naar Belgwording tussen 1985-2009
Naturalisaties, aanvragen en beslissingen 1998-2010

Uniek materiaal in unieke tabellen die enkel op npdata kunnen geëxploreerd en gedownload worden: Belgwordingen in België tussen 1990 en 2009 op basis van de officiële AD SEI gegevens.
 
1. Belgwording 1990-2009 per land en continent voor 194 nationaliteiten
 
Tussen 01/01/1948 en 01/01/2011 zijn er in België 1.017.245 vreemdelingen Belg geworden, in de officiële telling van het NIS en de AD SEI. Dat is trouwens de enige bron waarop dient voortgegaan. In 2010 werd dus de miljoenste nieuwe Belg geteld, langs één van de 23 wegen die voor vreemdelingen, afhankelijk van hun situatie of wens, openliggen.
 
In deze 62 jaren zijn er uiteraard nieuwe Belgen gestorven of geremigreerd maar zij hebben ook voor nageslacht gezorgd. De impact van het verwerven van de Belgische nationaliteit moet dus best nagegaan worden met inbegrip van het natuurlijk- en migratiesaldo van deze nieuwe Belgen; Maar dat is voor andere keer, hier gaat het enkel over de Belgwordingen.
 
Met de nieuwste AD SEI statistieken die pas enkele weken geleden ter beschikking gesteld werden kan de nationaliteitsverwerving geupdated worden tot 01/01/2010 met het detail voor elk van de 1945 nationaliteiten tussen 1990-en 2009. Deze statistische overzichten laten daarbij toe om voor de periode 1990-2009 het onderscheid te maken tussen de Belgwording van vluchtelingen, nadat zij de erkenning als vluchteling gekregen hebben en de andere vreemdelingen.
 
De gegevens werden geordend in een plooitabel zodat voor elke van de 20 jaren gemakkelijk per continent, deelcontinent (bv Noord-Afrika en andere Afrika) en per land kan nagegaan worden hoeveel Belgwordingen er gebeurden, en dit voor erkende vluchtelingen, andere vreemdelingen en hun totaal.
 
Belgwording per nationaliteit en continent 1990-2009 (ingeplooide tabel, op de +je klikken om te openen)
  
Onderstaande tabellinken geven een direct overzicht van alle nationaliteiten en alle jaren, de nationaliteiten kunnen daarbij per jaar gesorteerd worden naar aantal.
  
   - Opengeplooide tabel vluchtelingen 1990-2009
   - Opengeplooide tabel andere vreemdelingen 1990-2009
   - Opengeplooide tabel totaal vreemdelingen 1990-2009
  
2. De 23 wegen van de Belgwording 1985-2009
  
Tussen 1985 en 2009, met enkel een onderbreking in1986-1989, wordt punctueel het aantal Belgwordingen in beeld gebracht voor elk van de 23 wegen waarbij een link aanwezig is naar verdere uitleg. In een tweede deel worden de belangrijkste 7 wegen samen gebracht in aantallen en procenten.
 
De wegen naar Belgwording laten zich globaal opdelen in 2 hoofdwegen:
1. Verkrijging langs geboorte, verblijf, ouders, adoptie en
2. Toekenning, dwz op basis van een beslissing van het parlement of op basis van de nationaliteitsverklaring van de betrokkene.
 
De 23 wegen naar Belgwording tussen 1985-2009. Het is een unieke tabel met een update tot 2009, dwz de meest recente gegevens van AD SEI
 
Noot: als gesproken wordt over de zogenaamde snel-Belgwet gaat het enkel om 1 van deze 23 wegen, nl de (grote) naturalisatie die tussen 1990 en 2009 bv goed was voor 20% van de Belgwordingen.
 
3. De snel-Belgwet is in feite vanaf 2000 al een langzaamaan-wet en nu een schildpad-wet
 
Nog voor de recente ‘aanpassingen van de snel-Belg’ is de toekenning van de Belgische nationaliteit in feite al twee jaar stilgevallen, dwz de parlementaire commissie die hierover dossier per dossier moet beslissen kwam in 2009 en 2010 telkens maar 1x samen voor een beperkt aantal dossiers. Dat wil zeggen dat er nu nog 25.000 aanvragers in wacht zitten en met lede ogen toekijken naar het treiterige en denigrerende schouwspel dat de politici maken van de positieve intentie van vreemdelingen Belg te worden, in 2009 nog goed voor amper 13,6% van de Belgwordingen. Maar niet geklaagd, de komende 2 jaar zullen de Belgwordingen langs naturalisatie steil omhoog gaan, evengoed als de Belgwordingen in het algemeen. Wie het kwade zoekt en denkt te vinden zal soms het goede oogsten.
 
Naturalisaties, aanvragen en beslissingen 1998-2010
 
Enkele aandachtpunten en overwegingen
 
1.017.515 Belgwordingen tussen 1948 en 01/01/2011: ongewenst?
 
Door nu te doen alsof Belgwordingen maar niets zijn,  dat men het niet waard was, dat ze te snel gebeurden, dat men ze niet 'verdient', dat men in feite langs de Belgwording gemakkelijker kan profiteren van de voorzieningen, dat het toelaat meer ongestraft criminele feiten te plegen enz... door deze houding culpabiliseert men in feite honderd duizenden 'landgenoten' en geeft men hen minstens een slecht gevoel, dat zij er in feite  ten onrechte 'bij  horen'. De schade en schande die deze politici zich met deze geschiedherschrijving en ondergraving van de rechtsstaat op zich laden is ongezien en zal hen door de komende generaties ten kwade geduid worden. Voor wat de vrucht van hun destabilisering betreft zullen alle stemgerechtigde nieuwe Belgen en hun nageslacht hen allicht de rekening al voorleggen.
 
Naar de toekomst toe zal de restrictie op de Belgwording maximaal 10 à 15% uitmaken van het 'normale' aantal dat de volgende jaren in alsmaar grotere aantallen toch Belg zal worden. Voor wat het gehele beleid van Belgwording na 1948 betreft is de impact per jaar nog geen 1% van het totaal aantal Belgwordingen tot nu toe. Marginale politici die zich met marginaal effect bezig houden met belangrijke zaken, dat vraagt even tijd om gewoon te worden. De werkelijkheid, en dat wordt elke dag bewezen, is vooralsnog sterker dan de pogingen om er invloed op uit te oefenen. Met dank aan de goedwerkende administraties, voor zover ze niet geprivatiseerd worden of onder Europees dictaat zich moeten opsplitsen om vrije ruimte te geven aan de markt zoals de energie, de banken en nu al de spoorwegen dagelijks bewijzen.
 
Belgwording langs toekenning en verkrijging
 
Er zijn in de officiële overzichten 23 'wegen naar de Belgwording' met overeenstemmende codes die uitleg geven over de aard van elke weg hoe vreemdelingen Belg geworden zijn. Globaal zijn er 2 wegen: de toekenning, dwz als 'administratieve' acte langs ouders of adoptie. En de verkrijging langs de 'gunst' van de naturalisatie en de 'verklaring' van Belgwording door de betrokkene, meestal na huwelijk met een Belg. Aan deze of gene weg is meestal ook een verblijfsvoorwaarde verbonden. In de tabel is voor elke 'weg naar de Belgwording' de code opgegeven als link naar verder info. Voor vluchtelingen zijn de verblijfstermijnen korter, bv 2 jaar ipv 3 tot nu toe wat de naturalisatie betreft.
 

 
Bovenstaande tabel is een detail uit de 23 wegen naar Belgwording tussen 1985-2009 waarbij evenwel de jaren 19585-1989 ontbreken, deze zijn nergens te vinden, misschien kan Theo Francken ze vinden? Merk 83.421 Belgwordingen in 1985, met 25.377 Italianen, 10.088   Nederlanders en 16,953 Fransen die Belg werden. De Belgwordingen in 2001 en 2001 zijn dus echt geen uitzondering maar het gevolg van een reeds vroeger op punt gestelde beleidsoptie.

Belgwording en het redden van de democratie

 44,5% van alle Belgwordingen na WO 2 zijn gebeurd na de opmerkelijke en 'revolutionaire' wet op de Belgwording en integratie in 2000. 68,5% van de Belgwordingen gebeurden na de doorbraak van het Vlaams Blok in1991. Wie zich afvraagt wat de doodsteek gegeven heeft aan het Vlaams Blok/Belang en zo de democratie in België gered heeft vindt hier het antwoord. Met de NV-A zou het wel eens niet anders kunnen zijn.
  

Belgwording, de door het OESO toegejuichte speerpunt van de integratie.
 
In tegenstelling tot wat men soms aanneemt alsof de 'snel-Belg wet een snoepje was waarmee de blokkade van het vreemdelingenstemrecht moest doorgeslikt worden, is er wat voor te zeggen dat de Verhofstads en Reynders van de Paars/Groene regering in 2000 wel degelijk een 'revolutionaire' wet hebben gestemd die in feite het sinds 1991 nagestreefde "objectief 479.917" voor toekenning van de nationaliteit na 10 jaar in de praktijk gebracht heeft. 20 jaar later zijn er zoveel Belgwordingen (meer dan 1 miljoen, situatie 2009, te rekenen vanaf WO 2) geleid heeft als er uiteindelijk de petitie Objectief  hebben ondertekend. Deze wet van 2000 zal de komende decennia de meest effectieve blijken voor datgene waar politiekers zich ten onrechte mislukt achtten als zij het hebben over multiculturele samenleving en integratie, zij zijn ziende blind. Het huidige oppervlakkig geknutsel aan de wetgeving op asiel, gezinshereniging, naturalisatie en migratie, zonder support van de overheidsadministraties en interactie met het middenveld, zal integendeel nog geen voetnoot in de geschiedenis van de migratie en integratie waard blijken.
 
Voor een beter begrip van het 'revolutionair' karakter van de 'snel-Belg' wet zie de uitermate interessante  Memorie van toelichting 'snel-Belg'-wet.
 
Drie bijgedachten
 
Er mag gerust wat meer debat en tegenspraak zijn in deze tijden waar religies en ideologieën het voor bekeken (moeten) houden.
 
1. Populisme is niet alleen misprijzen voor de bevolking, z'n belangen en verlangens, populisme is ook misprijzen voor de administraties, ambtenaren en het ambtelijke werk dat de rechtzekerheid van de burger waarborgt en de rechtstaat doet functioneren. Zo is het bv niet enkel de regering van lopende zaken die zorgt dat België het 'zo slecht niet doet' maar vooral de veel misprezen ambtenarij die gewoon haar werk doet. De alarmkreten zijn dan ook volledig terecht voor de nefaste impact van een 'slordige' aanpassing van de asielwetgeving en de gezinshereniging die op alle vlakken haar doel voorbij zal schieten omdat ze hard roept maar niet het gevolg zal ressorteren dat men wenst. Hard zonder hart en dan ook nog zonder verstand heeft nog nooit veel opgebracht. En dat een parlement nog meer dan de regering administraties miskent, dat spreekt ook voor de kwaliteit van de huidige parlementaire vertegenwoordigers.
 
2. 45 jaar nadat het 'walen buiten' in Leuven in 1966 gecounterd werd door "bourgeois buiten" met de tot standkoming van een nieuwe linkse beweging in het hol van het tradtionele flamingatisme (de KVHV), hebben de 'Vlaamse' intelligentsia hun wonden gelikt en kunnen de De Wevers, Rondassen e.a. voluit de trom van de Vlaamse identiteit roeren en de Waal opnieuw uitgeroepen  tot dief die het bloed uit de Vlaamse aderen zuigt, de belastingen voor de Vlaamse middenklasse verhoogt om zelf in de sociale zekerheidshangmat te kunnen blijven liggen. Dat hier ook de overgrote meerderheid van de Vlamingen in hangen en dat enkel de Rijke Vlamingen enige nationalistische bescherming genieten zou voldoende moeten zijn om tegenover de zogezegde Waalse en Brusselse hegemonie opnieuw de gemeenschappelijke "bourgeois", de rijken, en meer in het algemeen de potverdeerders van het liberale, marktgerichte denken, te stellen die met het nieuwe, het 68 overleefde en na 45 jaar weer levend wordend nationalisme een pleitbezorger gevonden hebben. De 'linkse nationalist' en oud Amada-lid Jan Peumans (DM 16/07/2011) staan nog moeilijke en boeiende tijden te wachten.
  
3. Als ooit gemeten wordt wat de verdiensten zijn van zeg maar het Vlaams belang dan zal het een maatstok zijn die enkel de schade kan opmeten die mensen en de samenleving is aangedaan. Zo ook bij het nationaalsocialisme, van een maatstok om verdiensten te meten is geen sprake, alleen de onnoemelijke schade, ondermeer gemeten in de 27 miljoen doden in de Sovjteunie (gemiddeld 15.000 dag aan dag, gedurende 5 volle jaren), de 6 miljoen slachtoffers van de jodenvernietiging, de 200.000 tot 500.000 Roma- en Sinti, de honderdduizenden politieke gevangen die in concentratiekampen of in dodenmarchen om het leven kwamen en de onnoemelijke economische en culturele schade in alle landen en steden van Europa). Het op ethniciteit gebaseerde nationalisme is erflastig aan de geschiedenis.
 
Met welke maatstok het zich opnieuw installerend vlaams-nationalisme zal gemeten worden is nog niet bekend.. Zolang zij geen positieve impact willen hebben in de bestaande politieke structuren riskeren zij door de toekomstige generatie enkel met een negatieve kerfstok gemeten te worden.
 
Jan Hertogen, socioloog