BuG 319 - Bericht uit het Gewisse – 19 april 2016
   
BuG 319 on-line                             Printversie (13p)

Rekruteer jongeren uit Brussel voor Brusselse politie

26% van Brusselse politieagenten woont in het gewest, dat is
1,4 per 1.000 inwoners, in het Vlaams gewest 3,1, 't Waals 3,5.
Het aantal in Brussel wonende politieagenten gaat achteruit,
en dit het sterkst in Molenbeek, in Brussel en in Schaarbeek.
 
Is de verregaande uitsluiting van Brusselaars van het politie-
ambt geen mede oorzaak van de gebrekkige controle over
het reilen en zeilen van criminelen in de Brusselse regio?

 
Wouter van Bellingen in DS van 18/04/2016 slaat de nagel op de kop, zoals Abou Jahjah al meermalen betoogde, rekruteer Brusselaars voor de Brusselse politie. Verschillende analyses van npdata hebben al gewezen op de noodzaak en ook de onontkoombaarheid om uit de bevolking met migratieachtergrond te rekruteren voor de 'uniformberoepen' (postbodes, bewakers, politie, treinpersoneel, zorgpersoneel enz.). En nog algemener voor openbare functies waarvan er de komende jaren tienduizenden jobs vrijkomen om in vervanging te voorzien. Willen of niet, de generatiewisseling met een alsmaar lagere instroom van jongeren tav een alsmaar grotere uitstroom van ouderen zal een struggle om de oude en ook de nieuwe migranten veroorzaken. Het onderwijs zal amper kunnen volgen om de geschikte kwalificaties aan te bieden, zodat het volwassenenonderwijs een echte boost zal krijgen en ook de oudere migranten en nu nog thuiszittende vrouwen en dochters uit de migratie zullen aangesproken worden.

Maar eerst dus de politie in Brussel. Met hoeveel werken ze er en waar wonen ze?

De recente gegevens van de tewerkstelling in de lokale besturen laat toe na te gaan in welk gewest de 6.279 agenten wonen die in het Brussels gewest hun dagelijks brood verdienen. Daarvan woner er ook 1.606 in het Brusselse gewest, of 26%.

Noot: het aantal in Brussel werkende politiemannen  kan exact aangegeven worden. Het wonen ook, maar dan is nog niet zeker geweten waar ze werken. We gaan er hier van uit dat een politieagent die in het Brusselse gewest woont er ook werkt, maar hij kan bv ook in Wemmel of Vilvoorde werken en in Brussel wonen. De opgegeven aantallen politieagenten die in het Brussels gewest wonen is dus een absoluut maximum, een aantal zal ook buiten het gewest werken. De situatie is dus zeker nog ernstiger dan geschetst.

Eén op vier van de in Brussel actieve politiemannen wonen ook in het Brusselse gewest. 's Avonds of na hun dagtaak nemen ze de wagen, metro of trein om zich naar hun nestje in het Vlaams en Waals gewest te spoeden, slechts 1.606 van de 6.279 in het Brusselse gewest werkende politiemannen blijft er ook slapen.
 

Vier jaar geleden woonden nog 28% van haar politiemannen in het Brusselse gewest, begin 2016 nog 26%. De aanwezigheid gaat dus achteruit.

In welke gemeente wonen de politiemannen?

Niemand moet wonen waar hij/zij werkt. Maar het is, voor wat politie en veiligheidsdiensten betreft, wel een aanduiding van verbondenheid en informele kennis van het terrein waarop men z'n beroep uitoefent. 26% van de in Brussel werkzame politie woont er ook, maar hoe is de spreiding tussen de gemeenten, wonen ze ook in de 'croissant' of de 'banaan'? en wat is de evolutie?

Duidelijk is dat in het Brussels gewest minder dan de helft van de politiemannen wonen per inwoner dan in de andere twee gewesten. En ook dat hun aantal daarbij nog dalend is, wat ook in de andere gewesten het geval is omdat de politieaanwezigheid de bevolkingsstijging niet volgt. En dat laatste heeft een grotere impact op het Brussels gewest omdat daar de bevolkingsstijging het sterkst is.
 
Aantal politiemannen wonend in gewest en provincie per 1.000 inwoners.

En in het Brusselse gewest?

In Brussel zijn het vooral de 'Vlaamse' gemeenten waar relatief veel politiemannen wonen. Dat wil niet zeggen dat ze ook in Brussel werken, het kan ook in de Brusselse rand zijn. Opvallend is de relatieve afname in gemeenten als Molenbeek, Brussel en Schaarbeek.
 

Brussel, bezette stad?

Brussel wordt alsmaar meer een bezette stad waar politie en ook het leger van "buitenaf" hun dienst komen verrichten. Dit is niet alleen een cultureel verschijnsel maar een structureel, dwz doelbewust, intentioneel en door de politiek en het beleid zo gewild. Structureel wil ook zeggen, discriminerend en in feite mee de oorzaak voor mogelijk racisme in het korps omdat het uitsluiting van inwoners met migratieachtergrond in de aanwerving legitimeert. Het is er tevens een uiting van.

Brussel is daarbij maar het topje van de ijsberg in het gehele korps en haar exclusieve aanwervingspolitiek. Burgemeester Aboutaleb van Rotterdam recent op bezoek in Antwerpen kon er enkel onbegrip voor tonen en zich afvragen waar dat moet toe leiden.

Wat te doen?

De komende 10 jaar gaat 25% van het politiekorps dat werkzaam is in het Brusselse gewest met pensioen. Naast de 505 in Brussel woonachtoge achten zijn er de 1.049 manschappen die er nu van buiten komen werken. Dat is maar een zeer smalle marge om een dynamiek van verBrusseling van het korps te bewerkstelligen.
    

 
Vooreerst dient er over gewaakt dat de oudere politiemannen die al in Brussel wonen door Brusselaars vervangen worden, maar dat zal het verschil niet maken, momenteel zijn er maar 504 van 50+.

De enige realistische optie voor de komende tien jaar is de vervanging van oudere politieagenten die nu in ander gewesten wonen en actief zijn, te doen door agenten die actief zijn in Brussel en de zo vrijkomende plaatsen in Brussel in te vullen met Brusselaars. Mits een open beleid zullen de Brusselaars zich massaal voor deze jobs aanbieden. Welke politiechef, politieke verantwoordelijke en minister heeft de moed, de wil en de kunde om dit project en deze uitdaging aan te gaan?  Of moet het eerst van kwaad tot veel erger gaan?

Brusselaar, ongeacht religie, afkomst of huidskleur, uw plaats is bij de Brusselse politie.

Wouter Van Bellingen, Dyab Abou Jahjah en Walter Cornelis (met z'n expertise in de personeelsbehoefte in de Non-Profitsectoren) staan wellicht gereed om deze operatie mee te begeleiden.

Jan Hertogen, socioloog