BuG 263 – Bericht uit het Gewisse –  04 april 2015
   
BuG 263 on-line                                 Printversie (9p)

Stevaert kiest dood voor recht, stopt De Wever na recht?

  
Een lied tot troost van de aanklager en de aangeklaagde, van wie vooruit of  wie terug wil.

Moederschoot,  van Freek De Jonge, voor beluistering zie Youtube - Moederschoot

Waar moet een mens nog naar toe?
Vereenzaamd, verloren, moe
Verzonken in zorgen
Verdriet dat maar maalt door zijn kop
Welke kant kan hij op?

Hoe moet een mens nog bestaan?
Als wat hem omringt is vergaan
En die eeuwige oorlog
Dat zinloos geweld gaat maar door
Waar vecht hij nog voor?

Moederschoot, ik verlang
Naar je veilige warmte
Ik ben bang
Neem me terug, hou me vast
Ik wil voort op de tast
Niet tot last
Niemand tot last

Dubbeltje op zijn kant
Wat is er toch aan de hand?
Die hebzucht, dat graaien
Het mateloos gebrek aan fatsoen
Wat valt daar aan te doen?

Voor wie horen wil en ook voelen kan
Wordt de onschuld nog dagelijks vermoord
En de grootste bek heeft het hoogste woord
En wat moet gezegd, blijft ongehoord

Straks is mijn lijden voorbij
Dan ben ik werkelijk vrij
Nameloos, naamloos
Geen schuld meer of schaamte, geen pijn
Hoe zou dat zijn?

Moederschoot
'k Ben in nood
Ik wil weg want mijn wereld gaat dood
Neem me terug, hou me vast
Ik wil voort op de tast
Niet tot last
Niemand tot last

Waarin zijn politici niet anders dan (gewone) burgers? Dat wanneer ze aangeklaagd worden zij zich voor het gerecht moeten verantwoorden. Alhoewel de individuele vrijheid blijft, zoals elke andere burger, zelf voor de dood te kiezen, of te anticiperen op een veroordeling en dan al vooraf duidelijk te zijn over de gevolgtrekking die men er zal aan geven. Maar het kan ook zijn dat de rechter oordeelt dat de feiten ernstig genoeg waren de politicus uit zijn rechten te ontzetten voor enige tijd.  

Dat de burger een klacht kan indienen staat buiten kijf . De aangeklaagde noch de aanklager behoeft dan sociale kleinpraat. Niet de vrouw met haar aanklacht tegen Stevaert noch Lahlali die het belang van 7 Marokkaanse Belgen en van mezelf verdedigt. De wangesmaakte tweet van Hendrik Vuye, toch professor aan de Universiteit van Namen over Meester Lahlali gaf me een schok die me naar m'n pen deed grijpen, zie De Ochtend-interview Lahlali en reacties:

Hendrik Vuye✌️ ‏@HendrikVuye Meester Lahlali, er bestaat ook zoiets als tergend en roekeloos procederen. Een cursus gemist? #zever - Donderdag 2 April 2015 14:03

Jan Hertogen - Beste Heer Vuye, zijn jou en andere reacties niet tergend en roekeloos, eerder dan de terzake zijnde antwoorden van Lahlali die zich een meester toonde in recht en grondwet en de verdediging van het belang van wie door de uitspraken van De Wever geraakt werd. Weet niet welke cursussen jij gemist hebt om dit niet in te zien - Donderdag 2 April 2015 22:44

Steve Stevaert heeft uitsluitings-CAO's tegen vreemdelingen bij De Lijn geannuleerd

Steve Stevaert heeft me ooit in een brief van 3 blz geantwoord op de vraag of de CAO's die 'vreemdelingen' uitsloot van een job bij De Lijn, niet onwettelijk waren, omdat men dat ook op 'contractuelen' toepaste. De nationaliteitsvereiste gold enkel voor de vastbenoemden. Mede door het toenmalige Centrum voor Gelijke Kansen en Racismebestrijding werden de vakbonden en het bestuur van de Lijn teruggefloten. Het is dus pas van recente datum dat ook 'vreemdelingen' als contractuelen aan de slag kunnen bij De Lijn. Maar de oudere generaties, en dat is soms nog altijd manifest zichtbaar in hoe zij 'vreemd' cliënteel en 'vreemde collega's bejegenen, dragen nog altijd de mentaliteit mee van dit exclusie-denken dat altijd als een smet zal kleven op het blazoen van de vervoersvakbond.

Met mondjesmaat is De Lijn aan het verkleuren maar de (maatschappelijke) schade is nog altijd aanzienlijk, zeker ook voor de Marokkaanse en Amazigh/'Berberse' chauffeurs die pas laattijdig op hun capaciteiten zijn aangesproken. In Vlaanderen heeft werden inwoners van vreemde herkomst onwettig uitgesloten of de toegang bemoeilijkt. Dat is nog altijd het geval is bij politie, leger, gevangenisbewakers, de post (al wat minder), het spoor (ook minder, waar gaat men anders werkvolk vinden), en ook de zorg, de witste vlek van allemaal wat tewerkstelling van mensen met migratieachtergrond betreft. De Witte Woede mag zich best eens keren deze exclusiepolitiek, of zijn de vakbonden hier in hetzelfde bedje ziek als de Vervoerbonden waren? Dus zeg maar dat in de uniformberoepen pas de echte gelijkwaardige tewerkstelling van alle burgers zichtbaar moet worden. Steve Stevaert heeft daar als Verkeersminister een ebelangrijke stap in gezet door de onwettige exclusie-CAO voor vreemdelingen te vernietigen.

Hasselt, kleinburgerlijke stad van klein(e) burgers

Hasselt is een echte centrumstad van kleinburgers waar de burgers vroeger, zoals in Gent, Frans spraken onder elkaar. Het is een stad die als eerste en enige in eigen beheer in 1946 een sociale wijk heeft gebouwd, De Casterwijk, waar wij ondermeer geboren en getogen zijn. Ook de stad met 2 afschuwelijke torens midden in het historische centrum en een Amelinx-wijk rond de Catharinakerk. Studentenstad ook die in de zestigerjaren al de voortrekker was van de nieuwe jeugdbeweging, eerste gemengde werking KSA/VKSJ/KSJ (nu recent samen gegaan) in Vlaanderen in 1968, met in 1969 al in de Isabellastraat (bij de Paterkeskerk) het centrum van de Derde Wereldbeweging en in 1970 Mijnwerkersmacht die de basis legde voor de nieuwe communistische partij die Amada werd en zich later omvormde tot de PVDA, nadat de belangrijkste militanten naar Wallonië verhuisden om daar de PTB op te richten, die nu de PVDA overvleugelt met dank aan de Vlaamse inwijkelingen.

Hasselt gaat voorop in jeugdwerk en jeugdklubs

Met de Haiwai en Excelcior als katholieke en socialistische voetbalploegen die later versmolten, werden nooit hoge toppen geschoren, ook al speelde Kris Hertogen bv nog een tijdje voor de Hawai na z'n deelname aan de Blue Star, een jeugdclub avant la lettre, zie ondermeer de dichtbundel van Manu Cox. Het was ook de tijd van het Hooghuis in Hasselt, het eerste jeugdhuis van het land, tegenover het Stadhuis, dat werd opgericht door Jaak Bouveroux, de broer van, omdat de jeugdbeweging geen antwoord kon bieden aan de losgeslagen jeugd. Jaak Bouveroux die later nog het ACV verdedigde tegen de aanval van de arbeiders op Ons Huis in Zolder omdat de eindejaarspremie in 1970 niet werd uitbetaald, proces dat in beroep door het ACV verloren werd. Hasselt was, voor het verschijnen van Steve Stevaert in de caféscène een broeiende stad vol ideeën, initiatieven, non-conformisme, waar de arbeiders- en burgers niet goed weg mee wisten. In de zeventiger jaren ontstond er een vacuüm waarin het goed boeren was voor mensen als Steve Stevaert, eerst in de cafésector, later in de politieke handel en wandel.

Het kanaal naar Kuringen en Stokrooi

Hasselt had en heeft geen economie, of het moest het Lijmfabriek zijn waar het liedje van stamt: Achter het Lèmfabriek, wo het zo goeden riekt, da wird de werremste liefde geboren, de baseng van het kanaal wor bevroren..." Niet op de 2de april 2015, toen Steve Stevaert besliste uit het leven te stappen, enkele honderden meters van de plaats waar ik een kleine 50 jaar geleden nog 'O Hoofd vol bloed en wonden" zong, achter het altaar staand in een wit gewaad voor m'n eerste (en laatste) optreden als diaken in een eucharistieviering, als 1ste jaars theologiestudent aan het groot Seminarie dat toen nog in Luik gevestigd was. Het kanaal ook, waarlangs we tientallen malen trokken met de jeugdgroepen richting Stokrooi om op de Bolderberg te gaan spelen, waar toen nog een geheimzinnige en vervallen kluis gelegen was. Ook Stevaert zal er zijn (jeugd)herinneringen aan gehad hebben en niet toevallig deze omgeving gekozen hebben voor z'n laatste adem.

Hasselt - Chrisosthemos 1965 - De rebelse studenten

Het sterven van iemand die uit een omgeving komt waarin je zelf bent groot bent geworden geeft altijd aanleiding tot nostalgie, die maar interessant is als ze wat bijdraagt tot het begrip voor de tijdsgeest waarin die iemand zijn wereld nog moest ontdekken.

De 100 dagen in Hasselt, laatste jaar humaniora, Chrisosthemos. Een betoging van de laatstejaars met pitteleer- en bolhoeden en pancartes, slogans roepend waar alle leerkrachten met hun bijnaam vernoemd werden, en dat was niet altijd vlijend, rond de 1.000 leerlingen op de koer aanwezig om de feestelijkheden te volgen en te luisteren naar een toespraak op een geïmproviseerd podium:
 

Te herkennen zijn Etienne Joris (aan de rechterkant), die jaren later het boek schreef  De Putsch van Steve, over de beginjaren van Steve Stevaert in Hasselt,  Jos Bouveroux, oud VRT-journalist en Paul Van Nevel (met tekst in de handen) van het Huelgas Ensemble. Na de toespraak werden ze alle drie onmiddellijk bij de directie geroepen en voor drie dagen geschorst. Zelf had ik de toespraak geschreven, ondermeer met hulp van Marc Martens, griffier bij de provincie Limburg waar hij het secretariaat deed van verschillende provinciegouverneurs waaronder Steve Stevaert. Ik ben ik onmiddellijk gaan reclameren dat men mij dan ook maar moest schorsen. Maar omdat men dan misschien voor erger vreesde, heeft men de schorsing onmiddellijk opgeheven en werd het verder nog een spetterende Chrisosthemos.


 

Ze konden zo uit de film A Clockwork Orange gelopen zijn, film die pas 6 jaar later door Stanley Kubrick werd gemaakt maar dit op basis van een boek dat al in 1962 door Anthony Burgess geschreven was. Ik ben herkenbaar onder de vierde hoed van rechts.

Directeur Vankeer, die meer en meer ruimte liet aan de rebellerende jeugd en de jeugdbewegingen ondermeer die naar Zwartberg trokken, in verbinding stonden met het projectonderwijs in Bokrijk, 'milieuwerking' steeds ernstiger namen en de mijnwerkers in 1970 en later ondersteunden en vanuit Leuven voet aan de grond kregen in Hasselt, werd na enkele jaren vervangen door een andere directeur om terug orde op zaken te zetten.

Binnen dit rebelse en op actie gerichte jongerenklimaat was de weg bereid voor anderen, zoals Stevaert om dit ook op commercieel vlak ruimte te geven en in te pikken op het formele socialisme en de vakbondswerking, die al in 1970 met het in de steek laten van 20.000 mijnwerkers, voor een tweespalt gezorgd had waar Stevaert 'de andere kant' kon invullen waarin hij jaren heeft kunnen gedijen.

Hasselt dus, een stad van libertaire burgerij en van de revolutie, te klein voor het grote en soms ook te groot voor het kleine.

De niet eindigende saga van De Wever

Bart De Wever zal, als het parket een strafonderzoek instelt naar al of niet vermeend racistische uitspraken, stoppen met politiek als er een veroordeling volgt. Hiermee legt hij z'n politieke lot in handen van het gerecht.

Het betreft twee aanklachten: Klacht tegen de Wever bij het Antwerps Parket en de Klacht bij de Human Rights Verenigde Naties.

Vorige artikels en publicaties op de sociale media


De Wereld Morgen 02/04/2015: Bert De Wever, van kwaad naar erger


 

Newsmonkey 01/04/2015: Ik heb mee klacht ingediend tegen De Wever, die zijn politiek lot in handen van het gerecht legt



BuG 262 on-line: Amazigh, een meerwaarde voor Antwerpen of de onderschatte rijkdom van een 3000 jarige cultuur
 


 
De Wereld Morgen 23/03/2015: Zonder migratie was Antwerpen een spookstad geworden
 

   
De context werd door De Wever opgezet om anti-'Berber' statements te kunnen maken
 
Zaak is ook dat het anti- 'Berber' stigma niet uit z'n context gerukt wordt, zoals men nog als eens gemakkelijk stelt maar dat de context juist werd opgebouwd om de Berbers te stigmatiseren, en er telkens op terug te komen, en het met vermeende cijfers en 'de waarheid' te onderbouwen. Een etnisch culturele groep culpabiliseren is racisme en daar maakt de Wever zich schuldig aan.
 
De Wever is geen racist, dat mag men nog aannemen, maar doet wel racistische uitspraken. De Wever is bekommerd voor de gemeenschappen die hij vernoemt, zo zegt hij maar hij valt ze continue verder aan, kwetst ze en ontneemt ze de ruimte om zich thuis te voelen en zich te ontwikkelen. Hij  maakt het op deze wijze onmogelijk voor de bevolking, ook het 'eigen volk', om tot de acceptatie te komen van alle inwoners van zijn stad en van België, en tot vreedzaam samenleven.
 
Klokslag twaalf voor De Wever: het misbruik van de boekvoorstelling van Bilal Benyaich
 
Z
onder daarom gevraagd te zijn richt de Wever op de boekvoorstelling van Bilal Benyaich op 21/03/2015 z'n pijlen op de migranten, de migratiewerking en haar pleitbezorgers. De Witte en Van Bellingen beseffen nog niet goed wat er aan de hand is en geven applaus, maar worden meteen teruggefloten in Terzake van 23/03/2015 waar Annelies Beck vraagt "Welke bevolkingsgroepen" met daarna de vermelding van Noord-Afrikanen, Marokkanen en 'Berbers' als zijnde bevolkingsgroepen die meer dan andere (migratiegroepen) misdrijvig zijn, in de gevangenis zitten, (niet omzien naar hun kinderen, hun partners slaan .. zoals gezegd na de boekvoorstelling), gevoelig zijn voor salafisme, radicalisering en de Syriëstrijd, niet georganiseerd zijn als moslims en wantrouwig staan tegenover de overheid. Dat zijn feiten, dat is de waarheid en dat mag eens gezegd worden, aldus De Wever, voor de zoveelste maal zonder tegenspraak of debat.

Alle archetypische gedachten en vermeend onderzoek worden voor de zoveelste keer in stelling gebracht om een bevolkingsgroep op etnisch/culturele gronden te criminaliseren, te denigreren, te culpabiliseren  zonder na te gaan of dit wel conform is aan nationaal en internationaal recht. De Wever stelt zich in lijn met de anti-joodse, anti Armeense, anti- Huti stigmatisering van bevolkingsgroepen en roept daarmee op of legitimeert de gevoelens bij de autochtone bevolking van onvrede en racisme, van haat, discriminatie, direct of indirect, hetgeen verboden is door de nationale en internationale wetgeving.

De verwijzing naar feiten, cijfers en de waarheid gebeurt zonder de vaststelling dat het de sociaal-economische positie is van burgers die voor de verschillen zorgt in de statistiek, en niet in de etnische achtergrond of de culturele voorbestemming. Filosofen en historici die zich beroepen op cijfers zonder hiervoor de nodig kennis en professionaliteit te hebben zijn als boekhouders die bruggen bouwen, of economen die een veiling uitbaten. Het is daarbij de vraag waar de academici en sociologen blijven om hierover mee het debat aan te gaan.

Strafklacht tegen De Wever wegens racistische uitspraken

De Wever legt met z'n uitspraken de basis voor de racismeklacht die door 8 personen, 7 Marokkaanse Belgen en ikzelf, belanghebbend als grootvader van 3 Amazigh/'Berber' kleinkinderen, en drie organisaties waaronder de Internationale Amazigh vereniging wordt neergelegd bij het parket van Antwerpen, zie strafklacht tav De Wever zie Klacht tegen de Wever en de klacht bij de VN zie Klacht bij de Human Rights VN.

Na de sit-in in Antwerpen van 25/03/2015, die met groots machtsvertoon door de politie op directief van De Wever werd afgevoerd probeert De Wever enigszins te verzoenen door te zeggen dat hij misschien beter geen bevolkingsgroepen had genoemd maar dat iedereen ziet dat er zijn die meer dan andere problematisch zijn, dat zijn de feiten, dat is de waarheid. Als meester Lahlali klacht neerlegt is het hek helemaal van de dam. In het Laatste Nieuws volgt opnieuw een uithaal van De Wever die de persoon van Lahlali en de Noord-Afrikaanse, Marokkaanse en de Amazigh/'Berbergemeenschap recht in de borst raakt. In een sereen interview in De Ochtend, zie Ochtendinterview  herhaalt en verduidelijkt meester Lahlali op een correcte en gemodereerde wijze het standpunt van degenen die de aanklacht doen. Hierop ontstaat een vloed van reacties, Vuye voorop, die op dezelfde manier kunnen beoordeeld als deze waar de dood van Steve Stevaert aanleiding toe gaf.

De Wever, van kwaad naar erger:

Ik ben geen racist maar..., misschien had ik geen gemeenschapen  moeten noemen maar ... het zijn wel de Noord-Afrkanen, Marokkanen en Berbers in de cijfers. Als die waarheid en feiten niet meer mogen gezegd, dan stap ik op

En dan moest Reyers Laat nog komen, het forum dat de VRT voor de zoveelste maal aanbod aan De Wever om z'n standpunt zonder enig journalistiek weerwerk van de journalist en van Vermeersch, die de Amazigh taal even in the picture stelt, maar globaal De Wever volgt in z'n stellingnamen als burger, 'maar als burgemeester' verstandiger had moeten spreken.

Na Antwerpen is Brussel aan de beurt:

Nu is Brussel aan de beurt:
BDW “Als ik vandaag de krant lees en ik lees dat de Vlaamse onderwijsinspectie in omfloerste termen weliswaar zegt het niveau van het Vlaams onderwijs in Brussel dat ligt een graadje lager omdat daar veel allochtone leerlingen in zitten dan zeggen ze eigenlijk, ze verpakken dat in ambtenarees maar dan zeggen ze dat wellicht omdat dat een ‘feit’ is en dat mogen zij dan toch zeggen, maar ik zie ook heel veel dingen die wel feitelijk zijn en waarvan ik ook wel voel dat heel veel mensen zeggen eindelijk wordt dat eens gezegd want iedereen in Antwerpen ziet dat en beleeft dat, dat is toch de realiteit"

De uitslagen van scholieren in Brussel zijn een graadje lager dan deze in Vlaanderen. En dat komt door de allochtonen in het Brusselse onderwijs, voor de goede verstaander, allochtonen zijn nu eenmaal minder intelligent, minder gemotiveerd, minder bekwaam om betere uitslagen te halen, de uitval is er ook groter enz. Opnieuw de etnisch/culturele component aan het minder presteren, zonder enige consideratie over de socio-economische situatie, de achterstelling, de kansen op beter wonen, werk van de ouders enz. Opnieuw de tweedeling die in Brussel ook in Nederlandstalig onderwijs zichtbaar wordt. En als 3/4 van de bevolking in Brussel "allochtoon" is en er toch nog altijd meer kinderen uit de Rand in Brussel het Nederlandstalig onderwijs volgen dan er Brusselaars zijn die buiten Brussel studeren, dan geeft dat de Brusselse 'allochtonen' nog meer profiel, dan kan de etnische these met nog meer succes aangewend, zie de interessante statistiek van het BRIO over Onderwijs

Update 05/04/2015:
Zie De Redactie 01/04/2015. De weergave van het rapport van de onderwijsinspectie is geen 'ambtenarees' zoals De Wever wil doen geloven, maar een gedetailleerde aanduiding van het onaangepaste aanbod, het gebrek aan ervaring en wisseling van leerkrachten tav de dynamiek van de immigraties. Hierbij springt vooral het onderaanbod van TSO en BSO richtingen in het oog tav het overaanbod van ASO-richtingen, die dan allicht vooral bezocht worden door leerlingen uit de rand. Door het 'probeem, de feiten, en de waarheid' zogezegd onder ogen te zien problematiseert hij de groep 'allochtonen op ethnisch/culturele gronden, een verwerpelijke lezing van een werkelijkheid die hij niet wil zien.

Zie Rapport Onderwijsinspectie 2015

Het is alsof De Wever op een dwangmatig wijze voedsel wil geven aan wie hem terecht wederspreekt en dus ook aan de deelnemers van de sit-in van Movement X in Brussel op 6 april 2015 om 14h aan het NV-A hoofdkwartier in de Koningsstraat 47 1000 Brussel .
 
Begrip voor de ene door problematiseren van de ander
 
Tot slot nog de hoofdbekommernis van De Wever, niet gespeend van enige electorale betekenis: "
Het rechts populisme heeft het nationalisme gepakt en heeft gezegd mensen hebben identiteit nodig en wij gaan dat geven, we gaan ons afzetten tegen de vreemde en die cultuur van angst gaan we uitbuiten, en wat heeft de elite daar tegenover gezet: een hol discours over wereldburgerschap waarin dat we allemaal dikke vrienden zijn en die cultuur dat is allemaal verrijkend. Maar die mensen die in Borgerhout zijn achtergebleven die hebben dat zo verrijkend niet ervaren hoor die hebben zichzelf voelen vervreemden en daarvoor moet er voor die mensen wat begrip zijn”.
 
Zeker wanneer blijkt dat 81,4% van de kinderen in Borgerhout van 0 tot 6 jaar van vreemde herkomst zijn, waaronder 43,1% van Marokkaanse, zeg maar in meerderheid Berberse afkomst. Mag De Wever hen dan niet verbinden aan het 'problematiserende', het onveilige, het cultuur gebondene van deze moeilijk te controleren of te 'beschaven' groep, mag er dan niets geruststellend gezegd worden voor deze autochtone Borgerhoutenaars die met 40% al erg in de minderheid komen. Mag men zichzelf niet witwassen door de anderen, en de 'elite van de multiculturaliteit' zwart te maken. Maar hoe kom je verder met een burgemeester die alle deuren sluit, of in feite niet meer gelooft dat zijn politiek zal overleven?
 
Tot slot: De Barbaren
 
De Barbaren, zoals hij kon uitleggen in Reyers Laat waren voor BDW een goede gelegenheid geweest om even de geschiedenis van het kolonialisme aan te halen. Het Griekse woord Barbaren (de niet-Grieken) werd gebruikt door de Franse kolonialisten voor de Berbers om hen als niet geciviliseerd, uit de bergen komend, niet te vertrouwen en wantrouwend tegenover de overheid te betitelen. De Amazigh hebben er geen punt van gemaakt dat zij later ook als Berbers werden aangeduid.
 
Maar het gebruik van 'Berbers' in een politiek denigrerende betekenis is alsof men de weerstanders in WO2 als "terroristen" zou betitelen, zij die niet alleen wantrouwig stonden tegenover de bezettende overheid maar deze ook met de wapens bekampten. Het wantrouwen en het verzet tegen een bezettende macht is een eigenschap die juist het vertrouwen uitdrukt van de inwoners, van de Amazigh, in de legitieme overheid. Het tegengestelde dus van het kwaad daglicht waarin de Wever hen plaatst.
 
Uitleiding:

En zou de wereld er niet beter uitzien wanneer Bart De Wever en Movement X (en anderen) volgende statements zouden maken:

BDW: Als bevolkingsgroepen zich geviseerd voelden op basis van mijn uitspraken of hoe ze zijn overgekomen dan lag dat niet in mijn bedoeling en verontschuldig ik me daarvoor, meer speciaal bij de Noord-Afrikanen, Marokkanen en Amazigh, die ik Berbers genoemd heb. Ik zal, samen met alle beleidsniveaus werken om een volledige gelijkheid te verzekeren in de toegang tot onderwijs, werken en wonen voor elke inwoner, ongeacht afkomst of religie.

MvX: Als medeburgers zetten wij ons in en roepen wij iedereen op om de criminaliteit op alle vlakken te voorkomen en te bestrijden, mee te werken aan het  voorkomen van radicalisering die tot terrorisme en geweld leidt, aan ieders talenten optimaal te ontwikkelen in het onderwijs, ter beschikking te staan en initiatief te nemen voor werk in loondienst en als zelfstandige en te streven naar een optimaal en begripvol samenleven van iedereen.

 
Jan Hertogen
, socioloog
www.npdata.be
0487 335 552
           
Wie geen berichten meer wenst te ontvangen kan dit langs een RE melden