BuG 217 – Bericht uit het Gewisse – 13 maart 2014
 
BuG 217 on-line                                  Printversie (8p)
 
50 jaar migratie: met Vlaams Blok en N-VA pas echt in de lift
Tussen 1989 en 2013, na zwarte zondag, dubbel zo veel migratie als
tussen 1964 en 1988 en tussen 2004-2013 met de N-VA in de Vlaamse
regering in 2009 bijna dubbel zoveel migratie als tussen 1994-2003.

En Dr. Bert Anciaux, de nieuwe minister van Welzijn en Geluk?

Vooraf 1. Na jacht op migranten en werklozen, nu werknemers:
gebruik voltijds tijdskrediet op 10 jaar gehalveerd, het is al een
uitgeperste citroen waarop Ben Weyts wil gaan zitten, waarvan
 vooral de 3/4 vrouwelijke gebruikers het slachtoffer zijn, zie DWM.
 


Vooraf 2. Als er voldoende werkaanbod was zouden alle werklozen
werk hebben en zouden er geen werklozen meer zijn om gesanc-
tioneerd te worden. De werkloosheid weerspiegelt juist het volume
ontbrekend  werk, vooral in Brussel, zoals blijkt uit de BuG 216
en wat dient dan aangepakt, de werklozen of de werkloosheid?

  
Dr. Bert Anciaux, de nieuwe minister van Welzijn en Geluk?

Bert Anciaux mag zich doctor in de Agogiek noemen, agogiek? ja, niet pedagogie maar agogiek met het accent op ageren, boel schoppen, keet maken, mee de opstand prediken dus, aanwezig zijn in en met degenen die een probleem ervaren oplossingen zoeken. en ze met hen bewerkstelligen. Dat probleem ligt dan volgens Bert nog in hoofdzaak bij het lokaal beleid en de (witte) migratieorganisaties die volgens z'n onderzoek veel te weinig contact hebben met deze 1800 zelforganisaties overal te lande. Zelf hebben we kunnen meemaken hoe vanaf 1990, vanaf de eerste golfoorlog (oude Bush) de migratiesector een instrument is geworden dat zich alsmaar meer distantieerde van de migranten en hun belangen . Voor wanneer een minister die hier opnieuw een aansluiten met het werkveld en de doelgroep realiseert, iets voor Bert?

Migratie gebeurt binnen de wettelijkheid en binnen die wettelijkheid heb je bevolkingstromen van mensen die het leven leiden dat hen past, dat voor hen open komt, en waarbij altijd enige aandacht, strijd, nodig is om de persoonlijke of collectieve doelen te bereiken. Voor de alsmaar en in grotere getale bijgekomen migranten is dat niet anders. En Bert Anciaux ziet nogal veel negatiefs in dat proces en uitdagingen voor de toekomst in een regio waar de grondstroom intolerantie zou zijn. Maar eens lezen zeker:  Zelforganisatie in Vlaanderen, onderzoek naar plaatselijke (zelf)organisaties op basis van etnisch-culturele identiteit - Een maatschappelijke en agogische verkenning van voorwaarden en kansen, beperkingen en uitdagingen, 2014, te bestellen bij Uitgeverij ASP.

Geen vraag uit het publiek voor Bert

Toen de voorzitter van de jury vroeg of er nog vragen waren uit het publiek heb ik Bert maar een cadeau gedaan door m'n vraag niet te stellen, nl of 1 migratiewerker voor 1000 inwoners met migratieachtergrond in Vlaanderen het er wel toe deed, en of niet best Chakkar, een oudgediende van Rzoezie Mechelen en sinds jaren trekker van de Federatie van Marokkaanse verenigingen, gevolgd wordt die stelt dat integratie voor de migranten nooit een zaak geweest, laat staan voor de jongeren van nu? Het leven wordt genomen zoals het zich aandient en de samenleving, het samenleven, lost meestal z'n eigen problemen op, dus Bert, zelforganisatie OK, maar dan zonder bemoeienis van derden, zolang die derden een onbetrouwbare partner blijken/blijven (lokale besturen en witte migratiesector) met een eigen agenda?
  

De voorzitter van de jury feliciteert Bert met z'n doctoraat


Bert met z'n twee promotoren Paul De Knop en Dominique Verté

Roep om integratie duidt op de steriliteit van het autochtone denken

Migratie is de laatste decennia altijd maar meer een zaak geworden van nieuwkomers. 50 jaar migratie en nog niet geïntegreerd, dat is zowat het meest gehoorde statement in de loop  van 50 jaar migratie. Of nog, 50 jaar migratie en nog altijd gediscrimineerd voor werk, onderwijs en wonen. De ene zaag tegen de andere?

Had in het ritueel van deze doctoraatsverdediging het idee voor deze BuG, om aan te geven dat in België de migratie 50 jaar geleden in de eerste 25 jaar na 1964 nooit echt goed op gang gekomen is, met een dieptepunt eind de tachtiger jaren. Zwarte zondag en de opgang van het Vlaams blok had in feite niets met migratie te maken, het was een opstoot van nationalisme en zwart, vooral Antwerps revanchisme, die pas nu z'n volle omvang kent in de N-VA. Maar is de geschiedenis zich, zoals voor het Vlaams Blok/Belang in de N-VA aan het herhalen, dat zou wel eens kunnen.

Na isolement van Vlaams Blok/Belang rond migratie, isolement van a-socialisme van de N-VA?

Waar het Vlaams Blok/Belang voor gezorgd heeft vanaf 1989, dus  halfweg de 50 jarige migratie, is het monddood maken van de anti-migratiestem, zodat de effectieve beleidsvoering gewoon z'n gang heeft kunnen gaan. Verzamelt de N-VA nu alle extreem liberale stemmen om de oorlog met de werknemers en de sociale verworvenheden aan te gaan, bundelen zij nu de compromisloze anti-werknemers- en anti-vakbondsstem, zonder dat ze deze politiek hard kunnen maken als ze buiten alle niveau's van regeringsbeleid blijven staan of gehouden worden.

Wie in België het compromis niet eert is voor de gemeenschaap geen centje weerd. Vlaams en federaal, zonder N-VA, dat zit er nog altijd in. Voor De Wever geen probleem, dat is dan de keuze van de Vlaming geweest, hij heeft blijkbaar genoeg aan z'n Antwerpse agenda.

1. Bijkomende vreemdelingen, overzicht per 5 jaar

Als bijkomende vreemdelingen worden meegerekend: de immigratie, geboorten bij vreemdelingen, regularisaties, erkenningen als vluchteling en herinschrijving na schrapping, dit alles verminderd met de emigratie, overlijdens van vreemdelingen en ambtelijke schrappingen. Het is dus het officiële NIS/AD SEI gegeven zoals jaar op jaar in de loop van de bevolking wordt verrekend.

1964 - Begin van de afgang van de migratie

Na de ondertekening van de migratieakkoorden met Marokko en Turkije in 1964 zijn er de eerste vijf jaar 178.593 bijkomende vreemdelingen geteld. Tussen 1959 en 1963 waren er dat 129.594. Maar tussen 1969 en 1973 waren het er al een stuk minder, nl. 127.707, dus lager dan het aantal in de vijf jaar voor de migratieakkoorden en ook nog voor de migratiestop.

Maar toch beslist de Belgische overheid om de stop op de fles te doen en een migratiestop af te kondigen die enkel in de periode 1978 en 1983 enig effect ressorteert, nl 51.808 bijkomende vreemdelingen tussen 1979 en 1983, een naoorlogs laagterecord om daarna terug te stijgen tot 96.692 tussen 1984 en 1988, dat is zoveel op vijf jaar als de 96.233 vreemdelingen die in 2010 alleen al verblijfsrecht gekregen hebben. Maar toen had de N-VA al de rol van Vlaams Belang overgenomen om de anti-migratiestem te bundelen en zo monddood te maken, als oefening voor haar campagne in 2014 voor haar anti-werknemersstem?

1991 - Begin van de opgang van de migratie met het Vlaams Belang

Na 1988 achtten de extreemrechtse krachten de tijd rijp om met 'zwarte zondag' van november 1991 hun 12 jarig rijk te beginnen, tot 2004, toen ze met 24% hun maximum behaalde in het Vlaams gewest, nog altijd het hoogste % dat in West- én Oost-Europa een extreemrechtse partij ooit behaald heeft.

Pas nadat het Vlaams Blok politiek enig gewicht gekregen had, begon de migratie vanaf 1984, met een terugval in 1994, pas goed enig volume te krijgen. Zoals in de bevolkingsevolutie per gemeente duidelijk werd was het hoog tijd omdat een aantal steden zoals Antwerpen, Brussel en Luik aan het leegbloeden waren. En waar huizen leeg staan, worden deze vooral door migratie opgevuld, dat is nu ook in Duitsland aan de gang. Het is trouwens hetzelfde proces voor werk, als er werk is vermindert de werkloosheid, en gezien de vervangingsnoodzaak zal binnen vijf jaar en volgende jaren de werkloosheid in België een stuk lager liggen en zal er allicht ook opnieuw een serieuze impuls aan de migratie gegeven worden. Als ik gezond en wel blijf zal ik deze overzichten binnen 5 en 10 jaar nog updaten.

2004 - De ontbolstering van de migratie met de beginnende N-VA

Maar het is met de aflossing van de wacht door de N-VA dat de migratie pas goed z'n volle 'ampleur' krijgt, 370.752 bijkomende vreemdelingen tussen 2009 en 2013 tegenover 113.630 tussen 1994 en 1998 in de Vlaams Belang tijden.

2. Bijkomende vreemdelingen: overzicht per decennium (update grafiek 15/03/2014)

Om een globaler overzicht te krijgen voegen we de decennia na de 2de WO toe, dan is duidelijker waarom de regering een halt aan de migratie wenste toe te roepen in 1974, met enig effect trouwens in het er op volgende decennium. Tot het Vlaams Blok en later de N-VA er zich gingen mee bemoeien, dan ging het aantal migranten en bijkomende vreemdelingen pijlsnel de hoogte in, juist doordat de anti-migratiestem politiek monddood gemaakt werd.

3. 50 jaar migratie (akkoorden): in de 2 de helft verdubbelde het aantal tegenover de 1ste helft

 
Dit beeld kwam me voor ogen toen ik doctorandus Bert en de heren professoren bezig hoorde. De werkelijkheid van migratie is niet de integratie maar het telkens opnieuw toekomen van mensen, hun ontvangst, de inspanningen die de gastheer/vrouw doet of niet doet, het aanpassen van de eigen kaders aan wie binnenkomt, mét behoud van diens wezen en eigenheid, niet zoals in Zuid-Afrika dus, zoals Bert in z'n verdediging al aangaf en in De Morgen van 12 maart 2014 stelde.

Meer dan de helft van de Brusselse bevolking niet vertegenwoordigt in Brusselse parlement?

Bert dacht allicht nog niet aan de Zuid-Afrikaanse apartheidstoestand die zich in Brussel bij de regionale verkiezingen dreigt af te tekenen waarbij meer dan de helft van de bevolking van +18 jaar politiek niet zal vertegenwoordigd zijn in het Brusselse parlement.

Bevolkingstransitie, sneller dan gedacht

"Zijn ze nu nog niet aangepast" en "ze worden gediscrimineerd" zijn achterhaalde en niet adequate begrippen voor de zich telkens vernieuwende instroom van bijkomende vreemdelingen. Op  50 jaar tijd (1964-2013) is Brussel voor 70% veranderd van autochtoon naar allochtoon, en geen haan heeft er naar gekraaid. Binnen Brussel zijn voluit dynamieken aan gang die deze stad in evenwicht brengt met zichzelf, en dat proces is in alle steden, gemeenten, tot in de kleinste dorpen, ook van Vlaanderen aan de gang. De grondstroom in Vlaanderen is open, kritisch, gekleurd, divers en de oude Marokkaan van het migratieakkoord van 50 jaar geleden keek er naar en zag dat het goed was.

Bijkomende vreemdelingen en Belgwording.

In België heeft het enkele decennia geduurd voor visionaire politici zoals Verhofstadt en Reynders in 1999 inzagen dat ze niet alleen euthanasie en het samenlevingscontract voor homo's er door konden krijgen nu de CD&V niet mee in de regering zat, maar dat het ook tijd was om de honderdduizenden vreemdelingen in de gelegenheid te stellen Belg te worden, ook in het vooruitzicht van de honderdduizenden die nog gingen komen.
  

De duik van bijkomende vreemdelingen in 1982 is allicht het gevolg
van een administratieve aanpassing, of wie heeft een betere uitleg?

  
Het heeft 13 jaar en langer geduurd voor de VLD of hun geestesgenoten onder leiding van Carina Van Cauter het Belgwordingsproces van vreemdelingen enigszins vertraagd heeft. Het opdoeken van de naturalisatieprocedure is daarbij maar een marginaal fenomeen gezien nog geen 1 op 5 van de Belgwordingen in het verleden langs deze procedure verliep.

Wat leert de grafiek: tav de stijging rond 1964 en daarna de daling van de bijkomende vreemdelingen was er, vooral ook bij de Italiaanse vreemdelingen, een grote behoefte om de Belgische nationaliteit te verwerven. In 1985 werd het Belgo-Italiaans startschot gegeven voor een inhaaloperatie Belgwordingen, nog eens magerder overgedaan in 1992 om dan vanaf 2000 met Verhofstadt en Reynders enkele versnellingen hoger te schakelen om dan vanaf 2003 tot nu toe op een constant ritme Belgische inwoners af te leveren. En zoals goed te zien en men geen glazen bol hoeft te hebben, zal de komende regering na 2014 in het midden of op het einde van haar legislatuur de vreemdelingen achternalopen om toch maar Belg te worden en zo dé integratie voorwaarde te voldoen. En daarbij, meer dan in het verleden, aandacht te hebben voor een goede en adequate opvang van het verdergaand binnenkomen van nieuwe migranten.

Objectief 479.917, chapeau

De Belgwording, dàt is de echte migratiedynamiek (geweest) en zal het verder blijven. Zoals Objectief 479.917 (het aantal Vlaams Blokstemmen in 1991, Zwarte Zondag) toen stelde, wilde men alle vreemdelingen door de nationaliteitsverwerving gelijke rechten, plichten en kansen geven. Dat is verregaand gelukt. Objectief 479.917 bestaat nog altijd, ondermeer met een excellente website allrights.be , en hun interactief schema om mensen wegwijs te maken in de Belgwording is ronduit prachtig. Ze hebben ook nog altijd een standje aan het Rouppeplein op 1 mei, de enige 1 mei manifestatie, die naam waardig die in België nog kan gevolgd worden nadat de PVDA/PTB beslist heeft geen centrale 1 mei manifestatie meer te doen.

Objectief 479.917 is de meest geslaagde en maatschappelijk belangrijkste actie geweest die ooit voor de migranten, de migratie en de samenleving is ondernomen, een chapeau en een welgemeend proficiat voor deze pioniers, en hopelijk worden ze, in dit jaar van 50 migratie door de een of de andere hiervoor nog eens in de bloemetjes gezet.

Basistabel Belgen, vreemdelingen, Belgwordingen en bijkomende vreemdelingen
 
Het aantal bijkomende vreemdelingen bekomt men door het verschil te maken tussen het aantal vreemdelingen in jaar n en in n+1, en dit te vermeerderen met het aantal Belgwordingen in dat jaar. Dit aantal komt exact overeen met de loop van de bevolking zoals elk jaar door de statistische diensten wordt gepubliceerd.
  

  
Jan Hertogen, socioloog
www.npdata.be
0487 335 552

Wie geen berichten meer wenst te ontvangen, graag een RE met melding: uitschrijven aub