BuG 412 – Bericht uit het Gewisse – 20 januari 2019
   
BuG 412 on-line                                  Printversie (12p)

Migratiecrisis of identiteitscrisis? Europa op een kruispunt
 Conferentie 18/01/2019, Paleis der Academiën, Brussel.
Kort verslag:
Uitnodiging Conferentie, Programma, Myria

Het statement van Dirk Van den Bulck, zie BuG-on-line 411
Graag de toespraken van de inleiders: info@npdata.be
 

Voormiddag:
Internationale bescherming: kan een land zijn vluchtelingen uitkiezen?


Voorzitter: Françoise Tulkens

Namiddag:
Economische migratie: noodzaak of illusie?

Voorzitter: Mark Eyskens


Spijtig genoeg was geen map ter beschikking met de toespraken zodat we hier maar op enkele facetten kunnen ingaan. Oorspronkelijk was door Myria en de Academie een debat gepland tussen Verhofstadt, Onkelinx en een N-VA-vertegenwoordiger, maar dat werd afgeblazen gezien de Marrakech-discussie en het ontslag van de N-VA uit de regering. Pas op het laatste moment werd beslist om een conferentie te organiseren. De uitnodigingen vanwege Myria werden pas een week voor de conferentie verstuurd, zodat het vooral het eigen publiek van de academie was die voor een opmerkelijk aantal aanwezigen zorgde. Zo konden we contact leggen met een lid van het Olympisch Comité, een oud kampioen van snelwandelen, en met een ingenieur van Duitse afkomst met studies in Berlijn. De ingenieur had vooral de algemene inleiding door de vertegenwoordiger van Le Soir gesmaakt, het enig menselijke tav de 'droge' behandeling door de academici. Ook drie jonge mensen van het Rode Kruis, waarvan een meisje met migratieachtergrond, waren afgekomen op basis van de informatie verstrekt door Myria. Dat was ook het geval bij een Soedanees en Kameroenees die studeren aan de universiteit van Namen, met de vaste wil terug te keren naar hun land van herkomst om zich daar dienstbaar te maken.

Op de eerste vraag werd door alle academici ondubbelzinnig nee geantwoord. De asielvraag en de erkenning als vluchteling waren gewaarborgd door de conventie van Genève, opgenomen in de Verklaring van de rechten van de mens en tal van andere verdragen.

-Wat economische migratie betreft waren twee academici eerder van oordeel dat eerst (de mislukking van de) voorbije economische migratie diende opgeruimd voor er sprake kon zijn van nieuwe immigratie. De 800.000 economische detacheringen en andere door werkgevers aangegrepen migratoire input zou de behoefte aan arbeidskrachten de komende jaren wel beantwoorden. De behoefte aan immigratie omwille van de vergrijzing moest niet overdreven worden. Zonder sociologisch-demografische analyse kon (volgens ons) moeilijk de voorbije migratie in perspectief gesteld of de komende migratie, ook in haar economische aspecten, geëxploreerd. Dat zal dus voor een volgende gelegenheid moeten zijn.

Voormiddagprogramma
  

Voorzitterschap van Françoise Tulkens, Emeritus Professor aan de UCL, Faculteit recht en criminologie, en geassocieerd lid emeritus van de Koninklijke Academie voor Wetenschap, Letteren en Schone Kunsten.


Vraagsteling: Is het de toekomst van Europa om zich hermetisch af te sluiten, haar grenzen te sluiten en alleen die asielzoekers op haar grondgebied te dulden die ze zelf heeft geselecteerd? Ligt de toekomst met andere woorden bij het Australische model? Dat is de vraag waar het Europese debat over het recht op asiel vandaag rond draait. Maar wat dan met de migranten die ondanks alles toch op een irreguliere manier naar Europa zullen blijven komen? Is dat model, dat opgang maakt in Europa, verenigbaar met de rechten van de mens, de conventie van Genève en het principe van non-refoulement?

  

Dirk Van den Bulck
, Commissaris-generaal, Commissariaat-generaal
 voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS)


Een globaal plan, op Europees niveau, waarin efficiëntie en effectiviteit moet nagestreefd worden, een soort van marshalplan waarin alle aspecten die met asiel te maken hebben worden geïntegreerd en dat perspectief moet geven. Hij beklemde sterk de asielvraag omwille de klimaatevolutie die ongeziene proporties zou/zal aannemen. Asielbeleid moest vooral rekening houden met de werkelijkheden en niet met ideologie.

Kernpunten die dienen aangepakt zijn drievouding:
1. Een efficiënt antwoord op de asielvraag, oa door een triage aan de (Schengen) grenzen, geen opvang dus in externe landen. De Hervestiging door de UNCHR dient veel sterker uitgebouwd oo al zal ze nooit de volledige asielvraag kunnen opvangen en afhandelen.
2. Het is pas als de goed geregelde opvang van asielvragers en erkenningen in evenwicht zijn met het beheer van de uitwijzing van nie-erkende asielvragen dat het maatschappelijke draagvalk zal versterken dat nodig is voor een correcte en realistische afhandeling van asielvragen.
3. Maar daarvoor is een 'partnerschap' met alle landen van herkomst nodig, hoe complex en moeilijk de situaties in sommige landen ook zijn. Dit kan door het versterken van de administratieve, politieke , economische en sociale situatie in deze landen en het goed beheer en de afspraken mbt het opvangen en opnemen van diegenen die geen asielerkenning kregen.

Voor wat de asielstromen zelf betreft diende de Hervestigingspolitiek versterkt en verder uitgebouwd. Niet dat deze de totale asielvraag zou kunnen opvangen, maar wel accidenten zoals op zee, of de irreguliere asielvraag kunnen verminderen. De UNCHR, die wereldwijd actief is was de uitgelezen partner om mee samen te werken. Nu waren zij goed voor 50.000 hervestigingen en dat moest nog flink aandikken. Niet verenigingen of zeker niet individuele personen moesten asielvragers op kwetsbaarheid controleren, maar de UNCHR die hiervoor professioneel personeel had en een uitgebreide internationale ervaring.



Sylvie Sarolea, Faculteit recht en criminologie, UCL
  

Een heldere uiteenzetting over het internationale recht op asiel en de wijze waarop het in toepassing werd gebracht.




Vincent Cochetel, vertegenwoordiger van UNHCR


De uiteenzetting verduidelijkte het volledige potentieel van de UNCHR. Dat de UNCHR nu door minister De Block als uniek aanknopingspunt, ook voor de humanitaire visa zal gebruikt worden en dat de UNCHR zelf zich publiek aanbiedt als aangewezen organisatie is, gezien de tussenkomsten van Dirk Van de Bulck allicht niet toevallig.

 

Ellen Desmet, Vakgroep Europees, publiek en
internationaal recht, Universiteit Gent

We vroegen aan Ellen of ze ook aanwezig geweest was op de studiedag van Amsab-Gent over Migratie en Diversiteit, waar ook vertegenwoordigers van de UGent het woord voerden, en waar oa Luc Lucassen, migratie-expert van Nederland was uitgenodigd voor een debat, evenals Albert Martens, emeritus KUL, zie Studiedag Amsab van 22/11/2018. Het is allicht typisch Belgisch (of Vlaams) dat geen enkele van de inleiders of organisaties dezelfde was en dat geen enkele als publiek aanwezig was in deze beide studiedagen over een gelijkaardig thema. Luc Lucassen komt trouwens in mei 2019 naar de KVAB-Lentecyclus.

Debat

Opvallend op deze conferentie was de ruime tijd die gelaten werd voor vragen uit het publiek. Alle vragen konden gesteld.

Hierbij onze vraag: Is er bij het perspectief op een globale aanpak in de toekomst ook rekening mee gehouden dat de asielvraag ook tegemoet kan komen aan de alsmaar groeiende arbeidsvraag in Europa omwille van de vergrijzing en het tekort op de generatiewisseling, dwz grotere uitstroom 50-64 jarigen tav een alsmaar lagere instroom van 10-24 jarigen de komende 15 jaar? En wat met het 'marshal'-plan, of zou het niet beter het Van den Bluck-plan heten? Zo gedetailleerd kon Dirk Van den Bulck er in z'n inleiding niet op ingaan maar dit aspect, samen met vele andere maken er deel van uit stelde Van den Bulck.

Namiddagprogramma

Voorzitterschap door Mark Eyskens,
Minister van Staat, erelid van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten.

Vraagstelling: Aan de ene kant is er het discours dat drukt op de noodzaak voor Europa om zich te beschermen tegen de snel toenemende irreguliere migratie, met de sterke demografische groei van Afrika en de kosten van de opvang van migranten in het achterhoofd. Aan de andere kant tonen analyses de positieve impact aan van migratie op de economie. Economische migratie is in dat licht deel van de oplossing voor de vergrijzing in Europa. Is het mogelijk om een objectief debat te voeren over deze thema’s? En daarbij ook álle te durven noemen  – van gastland, herkomstland en migranten? Welke impact heeft de braindrain, welke perspectieven zijn er op vlak van ontwikkelingssamenwerking? Wat is de toekomst voor transmigratie en circulaire migratie?



In z'n inleiding vatte Mark Eyskens de vraagstelling krachtiger samen. Gaat het om demagogie of pedagogie, hier gaat het om pedagogie.


Marie Vandresse (foto) en Nicolle Fasquelle van het Planbureau

Projecties tot 2060 en zelfs tot 2150 van ondermeer de bevolkingsevolutie, ondermeer natuurlijk- en migratiesaldo. Vooral ook de budgettaire kost en de evolutie van het BNP na te gaan, bij verminderd arbeidsaanbod en voorzienbare  migratie zonder beleidswijziging. Zonder bijkomende migratie zal de welvaart dalen en zullen er niet voldoende arbeidskrachten gevonden worden.


François Héran, Titularis van de leerstoel “migratie en samenleving” Collège de France. Opvallende aanwezige met sterke analyse van publieke cijfers van Eurostat en OESO, grafisch duidelijk verwerkt zowel asiel en migratie.


Vooral z'n overzicht van het aantal erkenningen als vluchteling per miljoen inwoners in alle Europese landen 2015-2017 was sterk. Met ook de aanduiding van de erkenning in functie van het BNP (rood streepje).
 


Erg kritische en ironische kijk op de zwakke Franse positie in de erkenning van vluchtelingen, terwijl ze denken dat ze aan de kop staan.
  

Ive Marx Sociaal-economische wetenschappen en sociologie,
Universiteit Antwerpen 


De stelling van Ive Marx was klaar, zolang de voorbij migratie en haar volgmigratie niet economisch geïntegreerd is zal bijkomende migratie de armoede bij deze volgmigraten van 2de en volgende generaties alleen maar verhogen. Er bestaan daarentegen diverse vormen van economische migratie van grote omvang, nl de 800.000 detacheringen waarbij een buitenlandse werknemer arbeidstaken verricht in België op vraag van werkgevers, aan de geëigende loonvoorwaarden in België maar bij het betalen van de RSZ-volgens de verplichtingen van het land van herkomst. Deze werknemers hebben soms een hoger loon dan de Belgische, elke werkgever heeft een potje om deze werknemers zo te betalen. Detachering werkt als een buffer tegen de krapte op de arbeidsmarkt. Nergens is de kloof tussen allochtonen in het onderwijs, de tewerkstelling, de werkloosheid en in de beroepsactiviteit, vooral ook tussen de regios, zo groot als in België. Nergens zoveel gezinnen zonder inkomenstrekker, nergens zoveel armoede. Dit zijn uitlopers van een mislukte economische immigratie die niet matchte met de behoeften aan een kwalitatieve arbeidsvraag. Eerst dient dit overschot aan arbeidsvraag en niet-activiteit (personen die niet tot de beroepsbevolking behoren) opgeslorpt voor er sprake kan zijn van nieuwe arbeidsmigratie.

Commentaar: Vraag is of dit geen 'economistische' visie is die de vraag naar de wezenlijke grond van de voorbije immigratie aan de orde stelt en die maar in zeer beperkte mate een economisch doel had. Vooral de herbevolking van de steden was de belangrijkste drijfveer in dit land van Quetelet en honig. Voer voor verdere discussie waarin ook sociologen en demografen best hun zeg hebben.


François Gemenne, Directeur van het Observatorium Hugo,
Université de Liège-Sorbonne

Noch de negatieve aspecten van asiel en migratie, maar evenmin de uitzonderlijke verdiensten van sommigen vluchtelingen beklemtonen, dat is contraproductief.  Asiel en migratie zijn evidente elementen in het samen werken van samenlevingen.



Stijn Baert, Vakgroep economie, Universiteit Gent, Wtenschap en kennis is als de bevruchting van een eicel, zo kon men uit de grafiek afleiden.



Stijn Baert verwees naar de analyse van Ive Marx waar hij volledig kon achterstaan. Commentaar: Economische of een (te) economistische benadering van migratie leidt zowel tot het niet begrijpen van de voorbije migratie, die vooral een antwoord was op de ontvolking van de grote steden na 1970, die pas in 2000 is gestopt. Economische migratie in de jaren zestig (contracten met Turkije en Marokko) was, in deze analyse een aanleiding om, vooral langs de doelbewust en politiek gewilde gezinshereniging, deze bevolkingstekorten te compenseren. De twintig volgende jaren zijn nodig om langs 2de, 3de en 4de generaties mede een antwoord te bieden op het deficiet op de generatiewisseling. Dit proces is volop aan de gang en maakt van de voorbij migratie een succesverhaal dat bezig zich te herhalen voor de landelijke gemeenten en kleinere steden.



Erg interessant waren de aanbevelingen voor beleid mbt activering, ondersteuning, het faciliteren van toegang tot de arbeidsmarkt.

Debat

Ook hier ruimte voor alle vragen met een kort slotwoord van de voorzitter.


Dank aan iedereen door deze erudiete emiriet.


Onze vraag was drievoudig:
1. Aan het Planbureau: werd in de bevolkingsprojecties al rekening gehouden met de toedredingsdynamiek in de EU waarbij in 2025 alle Balkanlanden tot de EU zouden behouden. Gezien de migratoire impact van Roemeniê en Bulgarije geen onbelangrijk gegeven. Over een eventuele exit van Polen en Hongarije, na de Brexit kon moeilijker rekening gehouden worden. antwoord: men kan moeilijk rekening houden met zulk een ingrijpende wijzigingen.
2. Aan Ive Marx: In welke mate worden de 800.000 detachering in België per jaar meegerekend in de migratieflux, dwz de officiele immigratie en emigratiecijfers. Daarover zijn geen gegevens bekend.
3. Aan Stijn Baert: Het verschil in werkzaamheid tussen België en de andere landen wordt voor de helft verklaart door het sneller toekenning van de Belgische nationaliteit zodat de 'vreemdelingen' vlugger naar Belg overgaan en er ook sneller nieuwe vreemdelingen toekomen die minder dan in andere landen, langer verblijven en dus statistisch meer terug te vinden zijn bij de vreemdelingen, zowel EU als niet-EU. Zelfs als daar rekening mee gehouden wordt blijft er op alle vlakken een groot verschil bestaan volgens Ive Marx.
Vraag van een demograaf van de UCL: kan men 'detacheringen' wel economische migratie noemen, gezien het systeem vooral aangewend wordt om onderbetaalde werkkrachten in een niet te controleren rsz-statuut/betaling in het land van herkomst, aan het werk te zetten? Volgens Ive Marx is het duidelijk dat zulk een inbreng van werkkrachten economisch relevant en dus economische migratie is.

François De Smet, Directeur van Myria, hield het slotwoord. Hij zette Myria als een sprankelende organisatie op de kaart met uitstekende rapporten, cijfers en documentatie die een zeer hoge graad van toegankelijkheid hebben voor alle burgers.



Het Paleis der Academiën, Hertogstraat 1, Brussel


Jan Hertogen, socioloog